Autor: Two Wings Institute
Podziel się
W miniony czwartek odbyła się kolejna edycja „Rethinking Leadership” Oxford Seminar Series. Tym razem zebraliśmy się, aby porozmawiać o dyplomacji kulturalnej, budowaniu przyjaznych relacji między narodami i zrozumieniu ich najgłębszej natury. To już ostatnie seminarium oxfordzkie w tym roku.
Spotkanie rozpoczęło wystąpienie dr Marty de Zunigi, dyrektor Polish Cultural Institute w Londynie. Nasza prelegentka przybliżyła nam ideę dyplomacji kulturalnej. Chociaż jest ona często postrzegana jako subtelny sposób sprawowania władzy, dyplomacja kulturalna zapewnia jej alternatywny, bardziej nieformalny i relacyjny wymiar. W ramach tego zjawiska buduje się zrozumienie i zaufanie między poznającymi się stronami. Dyplomacja kulturalna to także coś więcej niż popisywanie się przed sobą – to raczej twórcza i wzbogacająca wymiana, która pozwala budować partnerstwa na fundamencie głębszego wzajemnego zrozumienia. Według de Zunigi Korea Południowa jest doskonałym przykładem kraju, który potrafił wykorzystać wzrost popularności kultury koreańskiej w swojej oficjalnej polityce do prowadzenia wysoce skutecznej ogólnoświatowej kampanii w dziedzinie dyplomacji kulturalnej.
W dalszej części seminarium Julia Griffin, historyczka sztuki i kuratorka, opowiedziała nam wciągającą historię o tym, jak polska kultura była prezentowana Brytyjczykom w ostatnich latach. W tym celu ukazano nieznaną polską kulturę za pomocą znanych tropów. Szczególnie udany w tym zakresie był projekt badawczo-wystawienniczy „Młoda Polska: ruch sztuki i rzemiosła”, realizowany w latach 2019 – 2022. Mimo pandemii okazał się on wielkim sukcesem i zaowocował dziesiątkami tysięcy zwiedzających oraz wzrostem zainteresowania kulturą polską, zwłaszcza z okresu Młodej Polski. Brytyjscy widzowie mogli zobaczyć i zrozumieć, jak nawet przedmioty codziennego użytku miały symboliczne znaczenie, przekazujące i kultywujące polską tożsamość narodową w trudnych czasach zaborów.
Ostatnią mówczynią była dr Janina Ramirez, historyk i pisarka z Harris Manchester College w Oxfordzie, która poruszyła głębokie pytanie o „duszę narodu”. Jako osoba pracująca w Wielkiej Brytanii, częściowo pochodzenia irlandzkiego, wprowadziła nas w głąb wczesnośredniowiecznej historii, gdzie ukształtowały się podwaliny angielskiej i irlandzkiej tożsamości. Dowiedzieliśmy się więcej o św. Augustynie z Canterbury i św. Kolumbie jako duchowych ojcach dwóch narodów. Dowiedzieliśmy się też więcej o Book of Durrow – niesamowitym relikcie historii i najstarszym zachowanym iluminowanym rękopisie na świecie.
Po wystąpieniach padały pytania od naszej publiczności, zarówno obecnej osobiście, jak i obserwującej nas online. Zgłębialiśmy dalej ideę duszy narodu i zakończyliśmy spotkanie krótkim podsumowaniem dokonanym przez Michała Łuczewskiego. Jak podsumował, aby poznać czyjąś duszę, konieczne jest, aby obie strony zdjęły maski, odsłoniły swoje wnętrze i stworzyły przestrzeń do wejścia drugiej osoby. Głęboka więź jest fundamentem przyjaźni nie tylko między jednostkami, ale nawet narodami w międzynarodowych stosunkach dyplomatycznych – stąd tak duże znaczenie dyplomacji kulturalnej we współczesnym świecie.
Dziękujemy naszym nieocenionym partnerom – Centre for Democracy and Peace Building, Polish Cultural Institute, Oxford Polish Association oraz Centre for the Resolution of Intractable Conflict. Jesteśmy również niezwykle wdzięczni za hojne wsparcie Polskiej Fundacji Narodowej.
