Therapy at War.
How can we heal the heart of conflict?

Zakończyliśmy kolejny semestr Rethinking Leadership w Harris Manchester College w Oxfordzie. Tym razem nasze tradycyjne seminarium niepostrzeżenie przekształciło się w trzydniowy maraton konferencyjny. Najpierw podwójne sympozjum w Lady Margaret Hall w Oxfordzie: „Rosyjska wojna przeciwko Ukrainie: globalne implikacje” i „Alternatywne perspektywy: aktorzy wrogo nastawieni do Zachodu”. Rob Johnson, szef programu The Oxford Changing Character of War Program w Pembroke College w Oxfordzie zebrał najwybitniejszych specjalistów z całego świata, aby ukazać konsekwencje tej ludobójczej wojny w Afryce, Chinach, Indiach, na Bliskim Wschodzie i wreszcie na zachodzie. Całość konferencji zwieńczyła refleksja Michała Łuczewskiego na temat Europy Środkowo-Wschodniej, która stała się ofiarą polaryzacji między Wschodem a Zachodem (a która sama spolaryzowana jest między pozycją sprawcy, ofiary i bohatera).

Ostatni dzień seminarium „Therapy at War. How can we heal the heart of conflict?” rozpoczął nasz gość specjalny ze Lwowa – o. prof. Mychajło Dymyd, teolog solidarności ukraińskiej. Jego przemowa była poruszającą medytacją nad śmiercią, wiecznością i stratą ukochanego syna Artema podczas wojny. Stanowiła punkt wyjścia do refleksji nad tym, jak zawrzeć pokój w sercu konfliktu. Gabrielle Rifkind podzieliła się swoim doświadczeniem w mediacji między Izraelem a Hamasem oraz między Ukrainą a Rosją. Lord John Alderdice opowiadał o swoim doświadczeniu rozwiązywania nierozwiązywalnych konfliktów, poczynając od porozumień wielkopiątkowych, a Michał Łuczewski – w nawiązaniu do Jana Patočki – mówił o długim XX wieku, „wojnach XXI wieku i XXI wieku jako wojnie”, z której nie wiemy, jak wybrnąć.

Dziękujemy za wsparcie Polskiej Fundacji Narodowej, Oxford Polish Association, Polish Cultural Institute w Londynie, Centre for Democracy and Peace Building oraz CRIC.